Καβαφικός κόσμος και η παρακμή του: Η νέα ματιά του Πίτερ Τζέφρις
Η μελέτη του Peter Jeffreys, η οποία ανήκει στη σειρά «Θεωρία και Κριτική της Λογοτεχνίας» και διευθύνεται από τον Νάσο Βαγενά, εξερευνά τη σημερινή επιδραστικότητα του ποιητή Κ.Π. Καβάφη, τονίζοντας τον ρόλο της παρακμής ως βασικού στοιχείου στην καβαφική ποίηση. Ο Jeffreys προσεγγίζει τον Καβάφη ως Ευρωπαίο ποιητή της βικτωριανής εποχής, υποστηρίζοντας ότι η σημερινή εποχή, που αναδεικνύει χαρακτηριστικά της παρακμής, συνενώνεται με το έργο του.

Η εικονοποιητική διάσταση της καβαφικής ποίησης έχει σημαντικό ρόλο στην ανάλυση του Jeffreys. Στην προσπάθειά του να αναδείξει αυτή τη διάσταση, εξερευνά τη σύνδεση των εύπορων ελληνικών οικογενειών με προραφαηλίτες ζωγράφους, αναλύει καβαφικά ποιήματα και αναζητά ποιητικές επιρροές. Επιπλέον, συνδέει τον Καβάφη με τον σημαντικό βικτωριανό διανοούμενο Ουόλτερ Πέιτερ, αναφέροντας τη «ιστορικοποιητική ευαισθησία» του ποιητή.

Ένα ακόμη σημαντικό χαρακτηριστικό της μελέτης είναι ότι τα κεφάλαιά της μπορούν να διαβαστούν αυτοτελώς, καλύπτοντας πολλές παραλληλίες με άλλους καλλιτέχνες όπως ο Μποντλέρ και ο Μορεάς. Ο Jeffreys επίσης αναδεικνύει τη μέθοδο του Καβάφη να επαναδιαπραγματεύεται την αρχαία ιστορία με παρακμιακή προσέγγιση, προτείνοντας παράλληλα μια “φανταστική” ερμηνευτική, που εισάγει τις καβαφικές αναγνώσεις στα σύγχρονα συμφραζόμενα της παρακμής.

Για να απολαύσουμε την καβαφική ποίηση, αξίζει να εξετάσουμε τις συμπληρωματικές μελέτες που φωτίζουν τις ιδέες και τα συμφραζόμενα γύρω από το έργο του. Όπως αναφέρει ο Jeffreys, η ερμηνευτική προσέγγιση κάθε αναγνώστη συμβάλλει στο “άρωμα” του ποιήματος, κάνοντάς το πιο πλούσιο και απολαυστικό για τον αναγνώστη.

Πηγή: kathimerini.gr