Η συζήτηση γύρω από τους οινικούς κανόνες ξεκίνησε όταν άνοιξα ένα Pinot Noir του Κτήματος Παπαϊωάννου για να συνοδεύσουμε φιλέτα τόνου. Η αντίδραση της φίλης μου, που αναρωτήθηκε για το γιατί δεν επιλέγω λευκό κρασί για το ψάρι, άναψε τη σπίθα για μια αναλυτική κουβέντα. Οι ευχάριστες γεύσεις του κρασιού και του φαγητού είναι πολύ προσωπικές και δεν χρειάζονται αυστηρούς κανόνες. Ό,τι μας αρέσει, αρκεί να είναι ποιοτικό και να μας ικανοποιεί είναι το ζητούμενο.
Στην κουβέντα που ακολούθησε, διαπιστώσαμε ότι με πολλά πλούσια ψάρια, όπως ο τόνος, τα κόκκινα κρασιά μπορούν να ταιριάξουν θαυμάσια. Ακριβώς όπως τα λευκά κρασιά συνδυάζονται πολύ καλά με το χοιρινό. Οι κανόνες για το κρασί είναι περισσότερο προτάσεις παρά νόμοι. Σημασία έχει και η θερμοκρασία του φαγητού, καθώς πιάτα σερβιρισμένα κρύα συχνά ζητούν ελαφρύτερα κρασιά, σε αντίθεση με τα ζεστά φαγητά.
Εάν σκεφτούμε κάποια θεμελιώδη σημεία, για παράδειγμα, τα πικάντικα φαγητά συνδυάζονται καλά με κρασιά που έχουν ώριμο και ζουμερό φρούτο, ενώ το αλμυρό συνοδεύεται καλύτερα με λευκά ξηρά κρασιά. Οι γεύσεις των πιάτων με λεμονάδα ή ξίδι είναι συνήθως πιο δύσκολο να συνδυαστούν, και εδώ ένα Sauvignon Blanc μπορεί να είναι μια έξυπνη επιλογή.
Στο τέλος της συνομιλίας, όλοι συμφώνησαν ότι ο ψητός τόνος ταίριαζε καλύτερα με το Pinot Noir παρά με το Ασύρτικο που άνοιξα για την δοκιμή. Εν κατακλείδι, είναι υποχρέωσή μας να πειραματιζόμαστε και να βρίσκουμε τους καλύτερους συνδυασμούς με απλή λογική και αγάπη για την καλή γεύση.
Πηγή: kathimerini.gr