Ο Φελλός Από Την Παράδοση Στη Σύγχρονη Οινοποιία: Μια Ιστορία Βιωσιμότητας
Γράφω αυτό το κείμενο πίνοντας ένα ποτήρι κόκκινο κρασί. Αυτή η διαδικασία, την οποία οι περισσότεροι κάνουμε μηχανικά, είναι μια τελετουργία συνυφασμένη με την κατανάλωση οίνου εδώ και αιώνες. Στα ρωμαϊκά και αρχαιοελληνικά χρόνια, ο φελλός χρησιμοποιούνταν ως πώμα για αμφορείς, ενώ η χρήση του για τα μπουκάλια κρασιού καθιερώθηκε τον 17ο αιώνα. Στην Καμπανία της Γαλλίας, οι μοναχοί που παρήγαγαν κρασί σκέφτηκαν να χρησιμοποιήσουν φελλό για να σφραγίζουν τις γυάλινες φιάλες, λύνοντας το πρόβλημα της αλλοίωσης κατά την πάροδο του χρόνου.

Η μεσογειακή φελλοφόρος δρυς, η οποία δίνει τον φελλό, υπάρχει εδώ και περισσότερα από 40 εκατ. χρόνια. Αυτό το σημαντικό δέντρο μπορεί να ζήσει 250-300 χρόνια και να δώσει σοδειά έως και 18 φορές. Σημαντική είναι η διαδικασία συλλογής του φλοιού του, καθώς απαιτεί μεγάλη ακρίβεια για να μην πληγεί το δέντρο. Τα μεγαλύτερα δάση φελλοφόρου δρυός βρίσκονται στη δυτική Μεσόγειο, κυρίως στην Πορτογαλία, η οποία φιλοξενεί το 34% αυτού του φυσικού πλούτου παγκοσμίως, καθιστώντας την τη μεγαλύτερη παραγωγό χώρα φελλού.

Τα δάση φελλοφόρου βελανιδιάς, εκτός από την εμπορική τους εκμετάλλευση, παρέχουν καταφύγιο σε απειλούμενα είδη και συμβάλλουν στην περιβαλλοντική βιωσιμότητα, καθώς δεσμεύουν 10 εκατ. τόνους διοξειδίου του άνθρακα ετησίως. Η διατήρηση αυτών των οικοσυστημάτων είναι κρίσιμη για τη βιωσιμότητα του πλανήτη. Αν η χρήση φελλού για τον πωματισμό των κρασιών σταματούσε, θα κινδύνευε η ύπαρξή τους.

Παρ’όλα αυτά, η σχέση του φελλού με το κρασί δεν υπήρξε πάντα χωρίς проблемами. Η ουσία TCA, που μπορεί να προσβάλει τον φελλό, αλλοιώνει το άρωμα του κρασιού. Πολλοί οινοποιοί αντιμετώπισαν το πρόβλημα αυτό, ιδιαίτερα στις τελευταίες δεκαετίες του 20ού αιώνα. Πολλές παραγωγικές μονάδες στράφηκαν σε εναλλακτικές λύσεις, όπως τα βιδωτά πώματα από αλουμίνιο, τα οποία ελαχιστοποιούν το πρόβλημα αλλοίωσης. Για παράδειγμα, το οινοποιείο Σκούρα ήταν το πρώτο στην Ελλάδα που υιοθέτησε το βιδωτό πώμα το 2001.

Οι τελευταίες δεκαετίες, η εξέλιξη της τεχνολογίας επέτρεψε στην πορτογαλική εταιρεία Amorim, τη μεγαλύτερη παραγωγό προϊόντων φελλού στον κόσμο, να αντιμετωπίσει με επιτυχία το πρόβλημα της επιμόλυνσης του φελλού με TCA. Οι προορισμοί φελλού πλέον καταγράφουν αύξηση στις πωλήσεις τους. Παρ’όλα αυτά, πολλοί οινοποιοί δείχνουν να είναι διστακτικοί στην υιοθέτησή του φυσικού φελλού, διατηρώντας τις παλιές τους επιλογές στα πώματα.

Ο φελλός, σύμφωνα με παράγοντες της βιομηχανίας, είναι ένα κομμάτι της αφήγησης του κρασιού, με την χαρακτηριστική ήχο του όταν ανοίγει να δηλώνει μια ευχάριστη στιγμή. Επιπλέον, η επιλογή του φυσικού φελλού αντηχεί σε ζητήματα βιωσιμότητας, καθώς οι διαδικασίες που σχετίζονται με την παραγωγή φελλού συμβάλλουν θετικά στο περιβάλλον και την οικονομία. Καθώς αρκετοί οινοποιοί επιστρέφουν στη χρήση του φυσικού φελλού, το μέλλον του εξαρτάται και από τις προτιμήσεις των καταναλωτών.

Πηγή: kathimerini.gr