Η Κίνα επωφελείται οικονομικά από το ιρανικό πετρέλαιο, με εκτιμήσεις που δείχνουν ότι το 10-15% των συνολικών της εισαγωγών αργού προέρχεται από το Ιράν. Αυτή η εξάρτηση θέτει σε κίνδυνο τη σταθερότητα της Κίνας, ιδιαίτερα σε περίπτωση σύγκρουσης που θα μπορούσε να επιφέρει επιθέσεις στις ιρανικές υποδομές.
Σύμφωνα με τον Economist, οι σχέσεις του «άξονα της ανατροπής» – Κίνα, Ρωσία, Βόρεια Κορέα και Ιράν – παραμένουν περιορισμένες, ιδίως σε θέματα ασφαλείας. Αν και οι οικονομικοί δεσμοί με το Ιράν αυξάνονται, η Κίνα δείχνει προσοχή στη συμμετοχή της σε στρατιωτικές ή διπλωματικές πρωτοβουλίες που μπορεί να προκαλέσουν ευρύτερη αναταραχή.
Κριτική έχει ασκηθεί στην πρωτοβουλία BRI, καθώς επισημαίνεται ότι συμβάλλει στην αύξηση του μη βιώσιμου χρέους στις αναπτυσσόμενες χώρες, αν και η Κίνα προσπαθεί να παρουσιαστεί ως μη παρεμβατική δύναμη. Αυτή η προσέγγιση αποσκοπεί στη διαμόρφωση θετικής εικόνας μεταξύ των χωρών του παγκόσμιου Νότου, οι οποίες θεωρούνται φυσικοί σύμμαχοι των κινεζικών συμφερόντων.
Ωστόσο, καθώς οι εντάσεις στη Μέση Ανατολή αναζωπυρώνονται, η Κίνα διατρέχει τον κίνδυνο να φανεί διπλωματικά αδύνατη. Παρά τις πρόσφατες πρωτοβουλίες για την αποκατάσταση διπλωματικών σχέσεων μεταξύ του Ιράν και της Σαουδικής Αραβίας, οι πολεμικές συγκρούσεις στην περιοχή συνεχίζουν. Το Πεκίνο φαίνεται να προτιμά να απέχει από άμεσες στρατιωτικές εμπλοκές και να παρακολουθεί τις εξελίξεις, εστιάζοντας στα εμπορικά του συμφέροντα.
Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι οι σχέσεις της Κίνας με τη Ρωσία και τη Βόρεια Κορέα είναι πιο στρατηγικές. Παρόλο που παρέχει σημαντική υποστήριξη στην αμυντική βιομηχανία της Ρωσίας, η Κίνα φαίνεται να κρατά αποστάσεις σε άλλες εμπλοκές. Οι κινήσεις στην περιοχή μπορεί να επηρεάσουν την κινεζική στάση απέναντι στους αυταρχικούς συμμάχους της, καθώς προτιμά να λειτουργεί με προσοχή και χωρίς κινδύνους.
Πηγή: kathimerini.gr