Η Λωξάνδρα, μια 32χρονη γυναίκα με αναπηρία, είναι ένα ζωντανό παράδειγμα των επιτευγμάτων που προέρχονται από την ενασχόληση με την Τέχνη. Ανέβηκε γρήγορα τους πέντε ορόφους και προετοιμάστηκε για την πρόβα της παράστασης «Σχέδιο Αντιγόνης». Αυτή η δραστηριότητα είναι χαρακτηριστική της καθημερινότητάς της. Στη συζήτησή μας, η μητέρα της, Ελένη Δημοπούλου, μοιράστηκε την εμπειρία τους και την αλλαγή που επέφερε η γέννηση της Λωξάνδρας και της δίδυμής της αδελφής Λώρας, καθώς η Λωξάνδρα γεννήθηκε με σύνδρομο Down. Αυτή η εμπειρία επηρέασε βαθιά τη ζωή και την καλλιτεχνική πορεία της Ελένης.
Η Λωξάνδρα, γνωστή ως LLoxy στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, είναι ζωγράφος και ηθοποιός και μεγάλωσε σε ένα οικογενειακό περιβάλλον που είχε επαφή με το θέατρο. Ενώ αρχικά οι προκλήσεις ήταν πολλές, λόγω των σοβαρών προβλημάτων υγείας που αντιμετώπισε, η Ελένη με τον σύζυγό της, Ρίτσαρντ Αντονι Λούκας, ακολούθησαν μια άλλη προσέγγιση: την ενθάρρυνση και την υποστήριξη της Λωξάνδρας για να φτάσει ψηλά, υιοθετώντας την αντίληψη ότι «μπορείς να διαπρέψεις με τη βοήθεια και την αγάπη μου».
Το πρόγραμμα που παρακολούθησαν στο Institutes for The Achievement of Human Potential (IAHP) της Αμερικής αποδείχθηκε καθοριστικό. Μέσα σε έξι χρόνια, η Λωξάνδρα εμφάνισε ραγδαία βελτίωση, και εν τέλει κατάφερε να κερδίσει μετάλλια στους Special Olympics. Η στήριξη και η διδασκαλία που έλαβε συντέλεσαν στην ανάπτυξη της πειθαρχίας και της εμπιστοσύνης της.
Η Ελένη, εκτός από την προσωπική της εμπειρία, υπογράμμισε τη σημασία του «Εν Δυνάμει», μιας καλλιτεχνικής ομάδας που ίδρυσε το 2008 για την ένταξη ατόμων με αναπηρία μέσω της Τέχνης. Σήμερα, η ομάδα έχει εξελιχθεί και αριθμεί 40 μέλη, εκ των οποίων 17 έχουν αναπηρία. Εστιάζουν στη δυνατότητα και την επιθυμία των συμμετεχόντων να συμμετάσχουν, όχι στη διάγνωση της αναπηρίας τους.
Ο τρόπος που η ομάδα διαχειρίζεται την ενσωμάτωσή τους στο θέατρο είναι αξιέπαινος. Τα μέλη καλούνται να ασχοληθούν όχι μόνο με τον εαυτό τους, αλλά επίσης με τους συναδέλφους και το κοινό, φέρνοντας το πραγματικό κόσμο στη σκηνή. Η Ελένη εξέφρασε τη χαρά της για την εξέλιξη αυτή, σημειώνοντας ότι η αποδοχή και η ενσυναίσθηση έχουν επηρεάσει την καθημερινότητα των ατόμων με αναπηρία, αυξάνοντας την κοινωνική και ψυχολογική τους ωριμότητα.
Η Ελένη Δημοπούλου προβληματίζεται επίσης για το μέλλον των παιδιών της. Αναφέρθηκε στις ελλείψεις στα κρατικά προγράμματα πρόνοιας και τη γραφειοκρατία που οδηγούν τους γονείς σε αγωνία για το μέλλον των παιδιών τους. Ωστόσο, το πείραμα που διεξάγει το «Εν Δυνάμει» με τη στέγαση δέκα παιδιών με αναπηρία σε ένα σπίτι έχει δείξει θεαματικά αποτελέσματα.
Η ιστορία της Λωξάνδρας και της ομάδας της αποτελεί έμπνευση για όλους. Η Ελένη επιθυμεί να ιδρύσει μια Ακαδημία Τεχνών Εν Δυνάμει, προκειμένου να ενισχύσει τα ταλέντα και τις δυνατότητες των ατόμων με αναπηρία. Αυτός ο αγώνας για την ένταξη και την αποδοχή είναι συνεχής, αλλά η πρόοδος που σημειώνουν δείχνει ότι η Τέχνη μπορεί να κάνει θαύματα.
Πηγή: kathimerini.gr