Τίτλος: Η Τέχνη του Μετανάστη και οι Διακρίσεις στη Γερμανία

Η έκθεση «There is no there there» στο Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης της Φρανκφούρτης, υπό την επιμέλεια της Σουζάν Φέφερ και του Γκουρσόι Ντόγκτας, φιλοξενεί πάνω από 200 έργα, περιλαμβάνοντας δημιουργίες από 30 καλλιτέχνες με καταγωγή από διάφορες περιοχές του κόσμου. Αυτά τα έργα αφηγούνται στιγμές από την καθημερινότητα και εξερευνούν θέματα αποκλεισμού και αλληλεγγύης, αναδεικνύοντας τα μείζονα ζητήματα της εποχής, όπως είναι η μετανάστευση και η πολιτική καταστολή.

Ανάμεσα στις σημαντικές συμμετοχές, η έκθεση συμπεριλαμβάνει τρεις Έλληνες καλλιτέχνες που δημιούργησαν στη Γερμανία τη δεκαετία του ’70 με πολιτικά και κοινωνικά μηνύματα. Ο Βλάσης Κανιάρης, ο Αλέξης Ακριθάκης και ο Γιάννης Ψυχοπαίδης αναγνωρίζονται για τη συμβολή τους στην καλλιτεχνική σκηνή της Γερμανίας κατά την περίοδο αυτή.

Ο Κανιάρης, που είχε σπουδάσει στο Δυτικό Βερολίνο το 1973, είναι ιδιαίτερα χαρακτηριστικός για τη σκέψη του γύρω από το μεταναστευτικό ζήτημα. «Μιλούσε για το μεταναστευτικό πρόβλημα σε ένα απόλυτα προσωπικό ύφος που κατόρθωσε να δημιουργήσει θόρυβο και να προσελκύσει το ενδιαφέρον του καλλιτεχνικού κόσμου», δηλώνουν οι επιμελητές της έκθεσης. Στο μουσείο, οι ακέφαλες φιγούρες από το έργο «Το κουτσό» του Κανιάρη υπογραμμίζουν αυτή την προσέγγιση.

Ο Γιάννης Ψυχοπαίδης, αφού ολοκλήρωσε τις σπουδές του στην Αθήνα, πήγε το 1970 στο Μόναχο με υποτροφία. Αναφέρεται στην έντονη καλλιτεχνική ζωή της εποχής και στην αναζήτηση νέων ιδανικών, προβάλλοντας τη σημασία της καλλιτεχνικής επανάστασης που βιώθηκε εκείνη την περίοδο.

Ο Αλέξης Ακριθάκης, επίσης με υποτροφία στο Βερολίνο, δημιούργησε στο πολιτικά φορτισμένο Bendlerblock, το οποίο έχει ιστορική σημασία, καθώς εκεί εκτελέστηκαν Γερμανοί αξιωματικοί που διαφώνησαν με το καθεστώς του Χίτλερ. Η κόρη του, Χλόη, θυμάται με νοσταλγία αυτήν την περίοδο και τις επαφές του πατέρα της με άλλους καλλιτέχνες που επίσης ζούσαν σε συνθήκες εντονής πολιτικής αστάθειας.

Το ντοκιμαντέρ «Binational marriages» της Ναβίνα Σουνταράμ (1982) είναι ένα παράδειγμα που εξετάζει τις προκλήσεις που αντιμετωπίζουν οι γυναίκες που παντρεύονται άνδρες από άλλες χώρες, καταγράφοντας τις δυσκολίες έγκεινου σε αναγνωρίσεις και κοινωνικές αντιδράσεις.

Η έκθεση «There is no there there» θα παραμείνει ανοιχτή μέχρι τις 29 Σεπτεμβρίου, προσκαλώντας το κοινό να εμβαθύνει στις σύνθετες και συχνά επώδυνες ιστορίες των ανθρώπων που βρέθηκαν σε καταστάσεις μετακίνησης και πολιτικής αναταραχής, ενώ παράλληλα τονίζει τη σημασία της τέχνης ως εργαλείο κοινωνικής κατανόησης.

Πηγή: kathimerini.gr