Η οικονομική ασάφεια στις προεδρικές εκλογές των ΗΠΑ και η απουσία δημοσιονομικών προτάσεων

Το πρώτο ντιμπέιτ ανάμεσα στην Κάμαλα Χάρις, υποψήφια των Δημοκρατικών, και τον πρώην πρόεδρο Ντόναλντ Τραμπ αποκάλυψε τη χαμηλή διάθεση για νέες σημαντικές δαπάνες. Οι δύο υποψήφιοι αντάλλαξαν απόψεις σχετικά με θέματα όπως οι αμβλώσεις, η Μέση Ανατολή και διάφορες θεωρίες συνωμοσίας, ωστόσο απουσίασε κάθε αναφορά σε μεγάλα δημοσιονομικά σχέδια.

Αν και κανένας εκ των δύο δεν προσδιόρισε την ανάγκη για δημοσιονομική σύνεση, υπάρχει μια αργή αναγνώριση των περιορισμένων δημοσιονομικών περιθωρίων της χώρας. Ο Μπάιντεν έχει προσθέσει περισσότερα από 4 τρισ. δολάρια νέου χρέους για να χρηματοδοτήσει διάφορα έργα και να αντιμετωπίσει τις συνέπειες της πανδημίας, ενώ οι προηγούμενες δαπάνες του Τραμπ υπερβαίνουν τα 8 τρισ. δολάρια. Ακόμη κι αν η Χάρις επανεκλεγεί, οι Δημοκρατικοί ενδέχεται να έχουν δυσκολίες στο να διατηρήσουν τον έλεγχο και των δύο Σωμάτων του Κογκρέσου, γεγονός που θα καθιστούσε δύσκολη οποιαδήποτε νέα σημαντική δαπάνη.

Η Χάρις επεσήμανε τη σημασία της μείωσης του κόστους ζωής εν μέσω υψηλού πληθωρισμού, ο οποίος τον Αύγουστο έφτασε το 2,5%. Για να στηρίξει αυτή την προσπάθεια, πρότεινε φοροελαφρύνσεις για κατασκευαστές ακινήτων και πίστωσης για αγοραστές πρώτης κατοικίας, αλλά οι προτάσεις της έχουν περιορισμένο πεδίο εφαρμογής και συγκριτικά χαμηλό κόστος.

Στην άλλη πλευρά, ο Τραμπ ήταν λιγότερο συγκεκριμένος στις εξαγγελίες του, αλλά και αυτός απέφυγε να υποσχεθεί σημαντικές νέες δαπάνες. Επικεντρώθηκε στην παράταση των φορολογικών περικοπών που ήδη εφαρμόζονται, ενώ οι εξηγήσεις του για την παιδική φροντίδα παρέμειναν ασαφείς.

Το θέμα του ελλείμματος, το οποίο ανέρχεται σε 1,5 τρισ. δολάρια, και το αυξανόμενο εθνικό χρέος, με τις πληρωμές τόκων να αναμένονται να φτάσουν το 1 τρισ. δολάρια το επόμενο έτος, φαίνεται να μην απασχολούν τους υποψηφίους σε αυτή την προεκλογική περίοδο. Η δημόσια συζήτηση γύρω από τις κρατικές δαπάνες δεν φαίνεται να υπάρχει.

Ο σκοπός του Μπάιντεν ήταν να είναι η συνέχεια του Φραγκλίνου Ρούζβελτ στην απάντηση σε κρίσεις, ωστόσο το κόστος των δαπανών του επηρεάζει πλέον τους υποψηφίους που επιθυμούν να τον διαδεχθούν.

Πηγή: kathimerini.gr