Τα τελευταία δύο χρόνια, οι αγορές εργασίας στις ΗΠΑ και την Ευρώπη έχουν στείλει ένα εντυπωσιακό μήνυμα: η ανθεκτικότητα του εργατικού δυναμικού παραμένει ισχυρή. Παρόλο που τα επιτόκια αυξάνονταν, η ανεργία υπήρξε χαμηλή, προσφέροντας στις κεντρικές τράπεζες τη βεβαιότητα ότι θα αντιμετωπίσουν τον πληθωρισμό χωρίς να προκαλέσουν σοβαρές υφέσεις.
Ωστόσο, υπάρχουν ενδείξεις ότι αυτή η ξεκάθαρη ευφορία μπορεί να αρχίζει να περιορίζεται. Ο διάσημος ορισμός της ανεργίας από τον Βρετανό οικονομολόγο Γουίλιαμ Χ. Μπέβεριτζ επισημαίνει ότι η ανεργία δεν προσδιορίζει πάντα τα αίτια της, και αυτή τη στιγμή, οι αγορές δείχνουν σημάδια ανησυχίας. Στις ΗΠΑ, η Ομοσπονδιακή Τράπεζα (Fed) κατά τη διάρκεια του 2022 αύξησε τα επιτόκια στα υψηλότερα επίπεδα της τελευταίας 23ετίας, αλλά η ανεργία παρέμεινε κάτω από το 4%, χαμηλότερα από τον μεσοσταθμικό δείκτη του 5,7% από το 1948.
Στην Ευρωζώνη, η ανεργία επίσης παρέμεινε σε χαμηλά επίπεδα, αγγίζοντας το 4% τον Σεπτέμβριο του 2023, αφού είχε σταθεροποιηθεί στο 6,4% για 18 μήνες. Ωστόσο, οι τρέχουσες τάσεις καταδεικνύουν μια πιθανή επερχόμενη αλλαγή. Στις ΗΠΑ, η ενεργοποίηση του «κανόνα Σαμ» τον Ιούλιο, που δείχνει ότι η τριμηνιαία ανεργία αυξάνεται τουλάχιστον κατά 0,5 ποσοστιαίες μονάδες από το χαμηλότερο σημείο του, προειδοποιεί για μια πιθανή συρρίκνωση της οικονομίας.
Η ανεργία στην Ευρώπη εκτιμάται ότι θα μπορούσε να επηρεάσει την ανάπτυξη, καθώς πάνω από το 10% των επιχειρήσεων αναμένουν να μειώσουν το προσωπικό. Την ίδια στιγμή, οι κενές θέσεις εργασίας στις ΗΠΑ έχουν φτάσει στο χαμηλότερο επίπεδο από τον Ιανουάριο του 2021. Οι κεντρικές τράπεζες ενδέχεται να προσπαθήσουν να επηρεάσουν την κατάσταση περιορίζοντας τα επιτόκια, αλλά αν οι κινήσεις τους καθυστερήσουν, οι συνέπειες μιας αυξανόμενης ανεργίας θα μπορούσαν να επηρεάσουν σοβαρά τις οικονομίες και των δύο περιοχών.
Πηγή: kathimerini.gr