Ο κ. Γεράσιμος Παναγόπουλος από το Σώμα Εθελοντών Διασωστών Πυροσβεστών Δυτικής Αχαΐας (ΣΕΔΙΠ) μοιράζεται την εμπειρία του: «Όταν όπως καίει η φωτιά στην Κορινθία, μόλις τελειώσουμε τη δουλειά, ετοιμαζόμαστε και φεύγουμε για τα μέτωπα. Το έργο μας είναι πολύ δύσκολο». Συμπληρώνει πως η προσπάθεια τους είναι κυρίως για να βοηθήσουν το περιβάλλον και να σώσουν έστω και ένα δέντρο, καθώς έχουν πρωτοστατήσει στις αύξηση των δασικών πυρκαγιών τα τελευταία χρόνια.
«Για τη δασοπυρόσβεση απαιτείται καλή υγεία, ειδική εκπαίδευση και ετοιμότητα. Κατά τη διάρκεια των πυρκαγιών, οι εθελοντές συνδράμουν και προστατεύουν τον τόπο τους, αλλά δεν υποκαθιστούν τους επαγγελματίες πυροσβέστες», λέει ο πρόεδρος της Ομοσπονδίας, κ. Σταύρος Σαλαγιάννης. Επιπλέον, τονίζει τη σημασία της εκπαίδευσης και ζητάει την ενεργοποίηση του νόμου 4662/2020 που αφορά τον εθελοντισμό.
Η φετινή αντιπυρική περίοδος ήταν ιδιαίτερα δύσκολη, με τις δασικές πυρκαγιές να αναφέρονται σε αυξημένα επίπεδα, περίπου 5.000 φέτος. Οι δυνάμεις του Πυροσβεστικού Σώματος βρέθηκαν στα όρια της εξάντλησης. Ο πρόεδρος της Ενωσης Αξιωματικών Πυροσβεστικού Σώματος, κ. Κωνσταντίνος Τσίγκας, αναφέρει ότι το Πυροσβεστικό Σώμα ανταποκρίθηκε συνολικά σε 64.551 συμβάντα, που κάλυψαν ένα ευρύ φάσμα επειγόντων.
Τα θέματα της εκπαίδευσης για την πυρόσβεση είναι κρίσιμα, καθώς μειώθηκαν οι ώρες εκπαίδευσης των εθελοντών. Σύμφωνα με τον κ. Ηλία Τζηρίτη, συντονιστή δράσεων για τις δασικές πυρκαγιές στο WWF, 22 χρόνια μετά τη θέσπιση του εθελοντισμού στην Ελλάδα, δεν έχει υπάρξει οργανωμένο σύστημα. Οι εθελοντές ζητούν καλύτερες συνθήκες και μέτρα ασφαλιστικής κάλυψης κατά τη διάρκεια των επιχειρήσεων.
Στην συνεργασία εθελοντών και πυροσβεστών δίνεται ιδιαίτερη έμφαση, με την καλή εκπαίδευση και την εξασφάλιση των αναγκαίων υλικών να αποτελεί προτεραιότητα, όπως δείχνει και η παρατήρηση από τον κ. Σαλαγιάννη: «Είμαστε αναγκαίοι, αλλά η συνεργασία πρέπει να είναι οργανωμένη και υποστηριζόμενη από την Πολιτεία».
Η εθελοντική ομάδα Λέσχη Καταδρομέων του νομού Πρέβεζας συμμετείχε σε πολλές επιχειρήσεις διάσωσης και δασοπροστασίας, αναγνωρίζοντας ότι είναι κρίσιμο να διαδίδεται η εκπαίδευση και η ευαισθητοποίηση του κοινού. «Εμείς, ως εθελοντές, προσφέρουμε την ψυχή μας», καταλήγει ο κ. Ράπτης από την Πρέβεζα.
Πηγή: kathimerini.gr