Η Ελλάδα κατατάσσεται στις χώρες με τις χειρότερες επιδόσεις στην απασχόληση των νέων πτυχιούχων στην Ε.Ε. Οι αριθμοί αποκαλύπτουν μια σκληρή πραγματικότητα, ενισχυμένη από τις εμπειρίες των νέων, οι οποίοι καλούνται να αντιμετωπίσουν σοβαρές προκλήσεις στην αγορά εργασίας.
Τα νέα παιδιά, που προσπαθούν να διαμορφώσουν ένα καλύτερο μέλλον, βιώνουν έναν πολυμέτωπο αγώνα: η έλλειψη επαγγελματικού προσανατολισμού, τα ακαδημαϊκά προγράμματα που δεν ανταγωνίζονται το επαγγελματικό περιβάλλον και οι συμβιβασμοί είναι κομμάτια αυτής της δύσκολης πραγματικότητας. Πολλοί διερωτώνται πόσο συνδεδεμένη είναι η εκπαίδευση με την αγορά εργασίας και αν η μετάβαση στο εξωτερικό είναι η καλύτερη λύση. Οι απαντήσεις προέρχονται από τις ίδιες τις εμπειρίες τους.
Αθηνά, 30 χρονών
Πτυχίο: Φιλολογίας, ΕΚΠΑ
Επάγγελμα: Σερβιτόρα
Η Αθηνά, φιλόλογος του ΕΚΠΑ που εργάζεται στη εστίαση, τονίζει την αναγκαιότητα του σωστού επαγγελματικού προσανατολισμού. «Πολλοί νέοι παρασύρονται από τις προσδοκίες των γονιών και των φίλων τους, χωρίς να έχουν μια σαφή εικόνα για τις ικανότητές τους. Στη δική μου περίπτωση, πιστεύω ότι έπρεπε να προσπαθήσω πιο ενεργά να κατανοήσω τι με ενδιέφερε πραγματικά», αναφέρει. Κανείς δεν της είχε προσφέρει την καθοδήγηση που χρειαζόταν, με αποτέλεσμα να βιώνει ένα απόλυτο δίλημμα για το μέλλον της.
Γιώργος, 28 χρονών
Πτυχίο: Μάρκετινγκ & Επικοινωνίας, ΟΠΑ
Επάγγελμα: Υπάλληλος σε συνεργείο
Ο Γιώργος, απόφοιτος του ΟΠΑ, συμφωνεί με την Αθηνά, σχολιάζοντας ότι η γραφειοκρατία και οι απογοητευτικοί μισθοί τον οδήγησαν σε άλλες επιλογές. «Την πρώτη χρονιά αποφοίτησής μου, οι μισθοί δεν έφταναν καν για να καλύψω τα βασικά μου έξοδα, παρόλο που είχα ένα καλό πτυχίο. Αυτό με ανησυχεί, καθώς το εκπαιδευτικό σύστημα δεν φαίνεται να ευθυγραμμίζεται με τις ανάγκες της αγοράς», επισημαίνει. Η διαφορά που ακούει από τους συναδέλφους του που δεν έχουν σπουδάσει κάτι σχετικό είναι επίσης απογοητευτική.
Λευτέρης, 30 χρονών
Πτυχίο: Αρχιτεκτονικής ΕΜΠ
Επάγγελμα: Αρχιτέκτονας στη Βιέννη
Ο Λευτέρης, πτυχιούχος του Μετσόβιου Πολυτεχνείου, εργάζεται σήμερα στη Βιέννη, ελπίζοντας για καλύτερες επαγγελματικές ευκαιρίες. Θεωρεί ότι μια σύνδεση μεταξύ πανεπιστημίου και αγοράς εργασίας είναι απαραίτητη. «Μια πρακτική διάρκειας τριών ή έξι μηνών δεν είναι επαρκής. Χρειαζόμαστε περισσότερη ενημέρωση και καθοδήγηση από το πρώτο έτος σπουδών», αναφέρει, προσθέτοντας ότι οι νέοι έχουν πολλά να προσφέρουν στη χώρα τους, αλλά οι τρέχουσες συνθήκες τους κρατούν πίσω.
Ολοκληρώνοντας, όλοι αυτοί οι νέοι άνθρωποι συνειδητοποιούν ότι οι ακαδημαϊκοί τίτλοι δεν αρκούν για την εξασφάλιση μιας επιτυχούς καριέρας. Αντίθετα, η σύνδεση της εκπαίδευσης με την αγορά και οι πρακτικές εμπειρίες θα μπορούσαν να διαμορφώσουν ένα πιο ελπιδοφόρο μέλλον.
Πηγή: kathimerini.gr