Στις Αλυκές Κίτρους Πιερίας, οι ντόπιοι παραγωγοί βιώνουν μια δραματική κατάσταση, καθώς πάνω από το 80% της φετινής σοδειάς μυδιών έχει συλλεγεί νεκρό. Οι παραγωγοί, αν και αναμένονταν να βρίσκονται στη θάλασσα για τη συγκομιδή, κάθονται στα καφενεία, πίνοντας τσίπουρο, καθώς η κλιματική κρίση και η μόλυνση του Αξιού καθιστούν τη δραστηριότητά τους απελπιστικά δυσχερή.
Μια «μικρή κηδεία» για τα μύδια έχει οργανωθεί στον τόπο τους. «Μιλάμε για ολοκληρωτική καταστροφή στις μυδοκαλλιέργειες της Πιερίας» λέει ο Τάσος Δραγάνης, πρόεδρος του Συνεταιρισμού Μυδοκαλλιεργητών Μακρύγιαλου Πιερίας. Σύμφωνα με τον κ. Δραγάνη, η κατάσταση είναι απελπιστική και η καλή περίοδος για τη μυδοκαλλιέργεια φαίνεται να έχει καταρρεύσει. Απίστευτη είναι η απώλεια του γόνου, κάτι που απειλεί τη μελλοντική παραγωγή.
Οι παραγωγοί καθημερινά παρατηρούν τα μύδια που βγαίνουν νεκρά και μιλούν για μια «γλίτσα» στη θάλασσα, η οποία θέτει σε κίνδυνο τη ζωή των μύδιών. Επιπλέον, η αύξηση της θερμοκρασίας του νερού, η οποία φτάνει μέχρι και τους 35 βαθμούς, σοβεί ως καταστροφική. «Το κακό έχει γίνει» λέει ο Ηλίας Χατζηχριστοδούλου, πρόεδρος του Εμπορικού Επιμελητηρίου Πιερίας, αναφερόμενος στην ανάγκη άμεσων αποζημιώσεων για τους παραγωγούς.
Ο κύριος Κώστας Κουκάρας, βιολόγος που παρακολουθεί τις μυδοκαλλιέργειες επί χρόνια, περιγράφει πώς οι υψηλές θερμοκρασίες του νερού μόλις ξεπέρασαν τους 30 βαθμούς και προκάλεσαν μαζική θανάτωση μυδιών. Αυτό έχει δημιουργήσει ανησυχία ότι σε τρία χρόνια δεν θα υπάρχουν καθόλου ελληνικά μύδια. Ο ίδιος αναφέρει ότι η αυξανόμενη θερμοκρασία του νερού μειώνει την περιεκτικότητα του οξυγόνου, γεγονός που πλήττει την επιβίωση των οργανισμών αυτών.
Η παραγωγή μυδιών στην περιοχή έχει τις ρίζες της στις αρχές της δεκαετίας του ’80, όταν οι ντόπιοι αλιείς στράφηκαν στην καλλιέργεια λόγω των ευνοϊκών συνθηκών που παρείχαν τα ποτάμια που εκβάλουν στον Θερμαϊκό. Αυτά μεταφέρουν θρεπτικά συστατικά που είναι ζωτικής σημασίας για την ανάπτυξη της καλλιέργειας μυδιών.
Αν και οι παραγωγοί παρατηρούν τις καταστροφές, ακόμα υπάρχουν ελπίδες. «Ψάχνουμε απεγνωσμένα για γόνο, επικοινωνούμε με παραγωγούς στην Ιταλία,» λέει ο κ. Δραγάνης, «πρέπει, όμως, να υπάρχει μια ομάδα επιστημόνων που θα μας καθοδηγήσει στις νέες συνθήκες». Απέναντι στην αβεβαιότητα, οι ντόπιοι επισημαίνουν τη μακροπρόθεσμη ανάγκη για στήριξη του κλάδου ώστε να επιβιώσει.
Καθώς οι παραγωγοί ανησυχούν για την ποιότητα των νερών και τη μόλυνση που προέρχεται από τα φυτοφάρμακα που καταλήγουν στον Αξιό, κάλεσαν τις αρχές να πάρουν μέτρα. Η ανάγκη για άμεσες λύσεις είναι επιτακτική, καθώς τα μύδια είναι η κύρια πηγή εισοδήματος για πολλές οικογένειες στην περιοχή.
Ο τοπικός πληθυσμός, που βασίζεται στην παραγωγή μυδιών, ζει σήμερα μια οδυνηρή πραγματικότητα, καθώς η κλιματική αλλαγή και οι περιβαλλοντικές προκλήσεις απειλούν τη ζωή και την επιβίωσή τους.
Πηγή: kathimerini.gr