Η έρευνα εξέτασε τον χρόνο που αφιερώνουν τα παιδιά σε παιχνίδι στο σπίτι, στους κήπους, στους δρόμους, σε παιδικές χαρές και σε χώρους πρασίνου. Αξιολόγησαν την κατανομή του χρόνου σε γενικό παιχνίδι, παιχνίδι εκτός σπιτιού και «περιπετειώδες» παιχνίδι. Διαπιστώθηκε ότι τα παιδιά προσχολικής ηλικίας περνούν περίπου τέσσερις ώρες την ημέρα παίζοντας, εκ των οποίων σχεδόν μία ώρα και 45 λεπτά σπαταλιούνται εκτός σπιτιού.
Επιπλέον, οι ερευνητές ανακάλυψαν ότι τα παιδιά που ανήκουν σε εθνοτικές μειονότητες παίζουν λιγότερο έξω σε σύγκριση με τα λευκά παιδιά, ενώ τα αστικά παιδιά έχουν μικρότερη έκθεση στην εξωτερική δραστηριότητα σε σχέση με εκείνα της περιφέρειας. «Αυτές οι διαπιστώσεις υπογραμμίζουν τις ανισότητες που σχετίζονται με το παιχνίδι, οι οποίες μπορεί να επιδεινώσουν τις ήδη υπάρχουσες ανισότητες στην υγεία», σημειώνεται από την ακαδημαϊκή ομάδα.
Η δρ Κάθριν Χέσκεθ, επικεφαλής της έρευνας, εξέφρασε ανησυχίες για τις μακροπρόθεσμες επιπτώσεις στην υγεία των κοριτσιών, τονίζοντας πως οι διαφορές που παρατηρούνται ήδη από την ηλικία των δύο ετών μπορεί να τους δημιουργήσουν μειονεκτήματα αργότερα. Επισήμανε τη σύνδεση μεταξύ του παιχνιδιού εκτός σπιτιού και της ψυχικής υγείας και ότι τα κορίτσια ενδέχεται να αναλάβουν κοινωνικούς ρόλους που σχετίζονται με το φύλο τους, περνώντας έτσι λιγότερο χρόνο στη φύση.
Αξιοσημείωτο είναι ότι μια προηγούμενη έρευνα το 2012 αποκάλυψε τη μείωση της ελευθερίας των παιδιών να παίζουν έξω χωρίς επιτήρηση με το πέρασμα των γενεών. Επίσης, τα παιδιά που περνούσαν περισσότερο χρόνο σε εξωτερικούς χώρους εμφάνιζαν λιγότερα συμπτώματα άγχους και κατάθλιψης. Η καθηγήτρια παιδοψυχολογίας στο Πανεπιστήμιο του Εξετερ, Χέλεν Ντοντ, υπογράμμισε τη σημασία του παιχνιδιού στη φύση για την ανάπτυξη των παιδιών και την ανάγκη να τους δοθούν ευκαιρίες σε τολμηρά περιβάλλοντα.
Πηγή: kathimerini.gr