Στις εκλογές της 8ης Αυγούστου 1910, εξελέγη βουλευτής Αττικοβοιωτίας, με την υποστήριξη φίλων του, παρά τις αντιδράσεις που προκάλεσε αυτό στους μεγάλες δυνάμεις και την Υψηλή Πύλη. Με συνολικά 122 ανεξάρτητους βουλευτές να εκλέγονται, το εκλογικό αποτέλεσμα υπογράμμισε την επιθυμία του λαού για ανανέωση στην πολιτική σκηνή της Ελλάδας.
Την 1η και 2α Οκτωβρίου ο Βενιζέλος επισκέφθηκε τα ανάκτορα για να συζητήσει με τον βασιλιά Γεώργιο Α΄ το ενδεχόμενο σχηματισμού κυβέρνησης. Τελικά, στις 6 Οκτωβρίου παρέλαβε την πρωθυπουργία και στις 8 Οκτωβρίου παρουσίασε τις προγραμματικές του δηλώσεις. Παρά τις αρχικές του προσδοκίες, δεν κατάφερε να εξασφαλίσει την πλειοψηφία στην Βουλή για τη ψήφο εμπιστοσύνης και ακολούθησαν νέες εκλογές, οι οποίες προγραμματίστηκαν για τις 28 Νοεμβρίου.
Τα παλαιά κόμματα αποφάσισαν να μην συμμετάσχουν στις εκλογές, καταγγέλλοντας τον βασιλιά για συνεργασία με τον Βενιζέλο και παραβίαση του Συντάγματος. Αυτή η απόφαση τους οδήγησε στην ήττα, επιτρέποντας στο νεοϊδρυθέν Κόμμα Φιλελευθέρων του Βενιζέλου να καταλάβει 307 από τις 362 έδρες της Βουλής, δίνοντάς του τη δυνατότητα να προχωρήσει στο μεταρρυθμιστικό του έργο, συμπεριλαμβανομένης της αναθεώρησης του Συντάγματος το 1911.
Το κλίμα της εποχής, όπως το περιγράφει ο ιστορικός Θάνος Βερέμης, δείχνει πόσο η Ελλάδα του 1909 είχε εξαντλήσει τις δυνατότητές της και ήταν έτοιμη να υποδεχθεί τον Βενιζέλο, έναν πολιτικό που φαίνεται να είχε την ικανότητα να αναδείξει τη χώρα μετά από χρόνια αδράνειας.
Πηγή: kathimerini.gr