Το 2024 θα γιορταστεί η επέτειος των 100 χρόνων από τον θάνατο του Εμίλ Κλάους (1849-1924), ενός εκ των πιο σημαντικών ιμπρεσιονιστών ζωγράφων του Βελγίου, γνωστό για τη μεγάλη συγκινησιακή του ικανότητα. Αν και γεννήθηκε στο δυτικό τμήμα της Φλάνδρας, ο Κλάους συνδέθηκε με την πόλη Deinze, όπου βρίσκεται και το μουσείο που φιλοξενεί πολλά από τα έργα του. Το 2024 είναι αφιερωμένο σ’ αυτόν, με κεντρικό γεγονός την έκθεση που θα ανοίξει τις πύλες της στις 27 Σεπτεμβρίου. Για την ημέρα αυτή έχει προγραμματιστεί και μια επετειακή έκδοση, που θα περιλαμβάνει τον οριστικό κατάλογο και ανάλυση του έργου του.
Ο Κλάους αναγνωρίζεται για τη συνεισφορά του στον «λουμινισμό», ένα υβρίδιο ρεαλισμού, συμβολισμού και υπερβατικής προσέγγισης κυρίως τοπίων. Είναι επίσης γνωστός για τις προσωπογραφίες του, όπως αυτή της συζύγου του, Charlotte Dufaux. Μετά τον γάμο του, εγκαταστάθηκε στην Αστένε, όπου και κέρδισε τους τίτλους «Δάσκαλος της Αστένε» και «Πρίγκιπας του λουμινισμού». Έγινε μια επιδραστική προσωπικότητα στην πολιτισμική ζωή της ανατολικής Φλάνδρας κατά το τέλος του 19ου αιώνα.
Η νέα επετειακή έκθεση στο Μουσείο της Deinze θα συμβάλει στην επαναξιολόγηση του έργου του, ενσωματώνοντας το στο σύνολο της ιστορίας της τέχνης του Βελγίου και της Ευρώπης γενικότερα. Το έργο του Κλάους διατηρεί σχέσεις και με άλλα εθνικά ρεύματα ρεαλισμού και συμβολισμού, όπως είχε παρουσιαστεί και σε καλλιτέχνες στην Ιταλία. Ένα από τα πιο γνωστά έργα του, «Η συλλογή των παντζαριών», δωρίστηκε σε αυτό το μουσείο το 1942 από τη χήρα του και αποτέλεσε την αφετηρία συγκρότησης του μουσείου, το οποίο τώρα ετοιμάζεται για μια μεγάλη αναδρομική έκθεση. Οι καλλιτέχνες που δραστηριοποιήθηκαν στην Ευρώπη από το 1870 έως το 1930 και δημιούργησαν τοπικές σχολές, εξετάζονται σήμερα με νέα οπτική.
Πηγή: kathimerini.gr