Η ιστορία και η μετάβαση του Corfu Palace μέσα από τις εποχές
Αναμένοντας την ανακαίνιση του Corfu Palace, βρέθηκα να αναλογίζομαι τη μακρά ιστορία του ξενοδοχείου, το οποίο έφυγε από την εποχή των αναλογικών αξιών και της παραδοσιακής φιλοξενίας. Η επίσκεψή μου συμπ Coδιέστηκε με τις τελευταίες ημέρες της λειτουργίας του, καθώς το προσωπικό, ευγενικό και αφοσιωμένο, καλωσόριζε τους παλιούς πελάτες με θέρμη και αποχαιρετούσε τους συνανθρώπους τους που είχαν αναπτύξει ισχυρούς δεσμούς με το ξενοδοχείο.

Η κατασκευή του Corfu Palace τοποθετείται στα πρώτα μεταπολεμικά χρόνια με χρηματοδότηση από το σχέδιο Μάρσαλ, σε μια εποχή που η Κέρκυρα ζητούσε ένα πολυτελές κατάλυμα όπως είχε ήδη η Ρόδος. Ο ντόπιος αρχιτέκτονας Περικλής Σακελλάριος ανέλαβε την αρχιτεκτονική του σχεδίαση, ενώ από τους αρχικούς του μισθωτές, η πρώτη εταιρεία ανήκε σε κοντινό συγγενή του Ωνάση. Αργότερα, πέρασε στην κατοχή του Ελβετού Γκάουερ, ο οποίος διαχειριζόταν και το Miramare στη Ρόδο.

Η πιο καθοριστική στιγμή στην ιστορία του ξενοδοχείου υπήρξε η εξαγορά του το 1991 από τον Χρήστο Φωκά, έναν αυτοδημιούργητο Κερκυραίο. Ξεκίνησε από ταπεινές δουλειές μέχρι που κατόρθωσε να αποκτήσει την επιχείρηση που τόσο αγάπησε και την οποία ανακαίνισε εκ βάθρων για να φιλοξενήσει σημαντικούς προσκεκλημένους, συμπεριλαμβανομένων των ηγετών της Ευρωπαϊκής Ένωσης στη Σύνοδο Κορυφής του 1994.

Εντυπωσιακό επίσης είναι πώς οι εργαζόμενοι του ξενοδοχείου, πάντα πρόθυμοι να εξυπηρετήσουν, είχαν αναπτύξει σχέσεις εμπιστοσύνης με τους πελάτες τους. Στις ημέρες της διαμονής μου, παρατήρησα κυρίως ηλικιωμένους Βρετανούς, οι οποίοι συνεχίζουν να επιλέγουν παραδοσιακά γεύματα όπως αυγά με μπέικον. Αυτό υπογραμμίζει την έλξη που ασκούν τα παλαιά ξενοδοχεία στις μεγαλύτερες ηλικίες, που βρίσκουν οικεία την ατμόσφαιρα και τη διακόσμησή τους.

Τελικά, το 2023, η ιδιοκτησία μεταβιβάστηκε στον Χένρι Χόλτερμαν, που διατηρεί ιδιαίτερους δεσμούς με το νησί. Καθώς το ξενοδοχείο ετοιμάζεται για το επόμενο κεφάλαιο της ιστορίας του, αποχαιρέτησα αυτό το ιστορικό τοπόσημο με συγκίνηση, αναγνωρίζοντας ότι σηματοδοτεί το τέλος μιας εποχής.

Πηγή: kathimerini.gr