Η πολιτική σκηνή της χώρας παρουσιάζει ενδιαφέρον με την ύπαρξη αρκετών αντιπολιτευτικών φωνών. Σήμερα, οι κυβερνώντες αντιμετωπίζουν κριτική από τρία με τέσσερα κόμματα στα «δεξιά» τους και από άλλα τέσσερα με πέντε στα «αριστερά» τους. Ωστόσο, η αλήθεια είναι ότι η πειστική αντιπολίτευση απουσιάζει. Αυτή η κατάσταση έχει οδηγήσει σε τελική ανάλυση στην αντίληψη ότι «δεν υπάρχει εναλλακτική», με συνέπεια κάποιοι υποστηρικτές να επαναπαύονται, ενώ άλλοι εκφράζουν την απογοήτευσή τους.
Στη ΔΕΘ, ο πρωθυπουργός προσπάθησε να αντιμετωπίσει την έλλειψη ενός συνεκτικού αφηγήματος που να αντικαταστήσει τα ζητούμενα της «επιστροφής στην κανονικότητα» και της «σταθερότητας», τα οποία χαρακτήρισαν τις εκλογές του 2019 και του 2023. Στοχεύοντας στο 2027 ως ορόσημο αξιολόγησης της κυβέρνησης, επιχείρησε να μετακινήσει τη συζήτηση από την καθημερινή διαχείριση των προβλημάτων στην προοπτική της χώρας και στην ετοιμότητα να προσφέρει μια σαφή εικόνα για το μέλλον της Ελλάδας.
Η κυβέρνηση της Ν.Δ. βρίσκεται σε πλεονεκτική θέση, καθώς ο πολιτικός ορίζοντας για την επόμενη τριετία είναι ξεκάθαρος. Αν καταφέρει να αποφύγει μια επιζήμια εσωστρέφεια, έχει την ευκαιρία να εφαρμόσει τις πολιτικές της και να αποκαταστήσει τη σχέση εμπιστοσύνης της με εκλογικά κοινά που έχουν εκφράσει δυσαρέσκεια. Επιπλέον, μπορεί να εκμεταλλευθεί τις αδυναμίες της αντιπολίτευσης που δεν κατάφερε να ορθοποδήσει αφότου ο ΣΥΡΙΖΑ υπέστη μεγάλη ήττα το 2023.
Αυτή η έλλειψη πειστικής αντιπολίτευσης, ωστόσο, δημιουργεί ένα διπλό παιχνίδι. Από τη μια πλευρά, την αποδυναμώνει και περιορίζει την πίεση που μπορεί να ασκήσουν οι αντίπαλοι. Από την άλλη πλευρά, δύσκολα μπορεί να είναι επωφελής για μια κυβέρνηση, διότι η αντιπολίτευση είναι απαραίτητος μηχανισμός για τη διασφάλιση ισορροπιών στο πολιτικό σύστημα. Χωρίς ισχυρούς αντιπάλους, οι κυβερνήσεις μπορεί να χάνουν τη δυνατότητα να αυτοσυγκρατούνται, γεγονός που μπορεί να οδηγήσει σε αλαζονεία και κακώς εννοούμενη βεβαιότητα.
Η πρόκληση που αντιμετωπίζει η Ν.Δ. είναι αυτονόητη. Εάν οι στόχοι του πρωθυπουργού επιτευχθούν, αν η πολιτική της συνεχίζει να δημιουργεί προσδοκίες και αν η διεθνής εικόνα της χώρας παραμένει ευνοϊκή, τότε θα έχει τη δυνατότητα να ελέγχει τη μοίρα της, ανεξάρτητα από τις αντιπολιτευτικές εξελίξεις. Αντίθετα, αν το κενό που φαίνεται σήμερα δεν καλυφθεί, αυτό θα οφείλεται στη δυναμική των πραγμάτων.
Επιπλέον, οι εκλογές συνιστούν μια διαδικασία ταυτίσεων και συγκρίσεων, ενώ το ερώτημα αν μια κυβέρνηση χρειάζεται ισχυρή αντιπολίτευση δεν έχει ξεκάθαρη απάντηση. Αυτή η δυναμική είναι ένα φυσικό στοιχείο της εκλογικής συμπεριφοράς και των σχέσεων πολιτικών δυνάμεων.
Η ύπαρξη ισχυρής αντιπολίτευσης μπορεί να είναι «καλή» ή «κακή» ανάλογα με την οπτική γωνία. Είναι ένα ζήτημα πολυδιάστατο και τα εκάστοτε κόμματα συχνά κινούνται σύμφωνα με συμφέροντα που δεν ευθυγραμμίζονται πάντα με τα συμφέροντα της χώρας.
Η γενικότερη κατάσταση δείχνει ότι οι πολιτικές δυναμικές ενδέχεται να επηρεάσουν τη σημερινή κυβερνητική στρατηγική και το σχεδιασμό για το μέλλον της Ελλάδας.
Πηγή: kathimerini.gr